در دنیای مدرن قرن بیست و یکم، بیماری های مزمن بخش عمده ای از بیماری ها هستند. زمینه اصلی این بار بیماری های مزمن، مسیرهای پاتولوژیک است که التهاب و اختلال عملکرد متابولیک (از جمله مقاومت به انسولین) را دخیل می‌کند.
در دهه‌های اخیر، شواهد زیادی از نقش مهم سبک زندگی ما به عنوان مثال، خواب، فعالیت بدنی و رژیم غذایی در ایجاد چنین فرآیندهای التهابی و متابولیکی حمایت می‌کند. چنین عواملی در سبک زندگی بر افزایش وزن و چاقی نیز موثرند، که نقش مهمی در ایجاد بیماریها مزمن از جمله بیش از 50 نوع از اختلالات پزشکی(مانند دیابت نوع 2، دیس لیپیدمی، فشار خون بالا، آپنه انسدادی خواب و بیماری قلبی عروقی)دارند. شیوع چاقی در جهان در نیم قرن گذشته سه برابر شده است و نرخ فعلی چاقی و اضافه وزن به ترتیب بر 650 میلیون و 1.9 میلیارد نفر تأثیر گذاشته است. علاوه بر چندین بیماری مزمن ، چاقی همچنین با مرگ و میر زودرس مرتبط است، که توسط داده های مطالعه قلب فرامینگهام کاملا قابل دفاع است. علاوه بر این چاقی تأثیر قابل توجه و متنوعی بر عملکرد روانی- اجتماعی، بهره وری کار و هزینه های جهانی مراقبت های بهداشتی دارد.
پیشرفت های مهمی در سال های اخیر در رابطه با درک ما از اشتها و تنظیم متابولیک، جراحی متابولیک و رویکردهای درمانی پزشکی برای چاقی صورت گرفته است. با این حال، صرف نظر از انتخاب درمان برای مدیریت چاقی، در نهایت، کاهش وزن ناشی از تغییر رفتار در سطح فردی است و در قلب چنین تغییر رفتاری، اصلاح رژیم غذایی نهفته است.
در این بررسی ، ما بر فیبر غذایی تمرکز می کنیم، یک درشت مغذی که شاید به اندازه همتایان جذاب تر خود، چربی، پروتئین و کربوهیدرات، مورد توجه قرار نگرفته است. طبقه بندی فیبرهای غذایی از حلالیت در آب ناشی می شود. به طور کلی، دو نوع اصلی فیبر غذایی وجود دارد: محلول و نامحلول. منابع اصلی فیبر محلول میوه ها و سبزیجات هستند. برعکس، غلات و محصولات غلات کامل منابع فیبر نامحلول را فراهم می کنند. با این حال، بیشتر غذاهای طبیعی موجود با فیبر بالا حاوی مقادیر متغیری از فیبر محلول و نامحلول هستند.
توصیه های فعلی برای دریافت فیبر غذایی برای بزرگسالان در اکثر کشورهای اروپایی و در ایالات متحده بین 30-35 گرم در روز برای مردان و بین 25-32 گرم در روز برای زنان است.
در این بخش، خلاصه‌ای از مزایای اصلی فیبر غذایی برای سلامتی و خطرات مرتبط با کمبود فیبر غذایی با تمرکز بر سلامت کلی متابولیک بررسی می کنیم.
کمک به گوارش و حرکات روده
از بین تمام اثرات مفید فیبر غذایی، شاید شناخته شده ترین آنها اثر بر حرکت روده و جلوگیری از یبوست باشد. بسیاری از مطالعات از چنین تأثیری پشتیبانی می کنند که بر اساس شواهد موجود غیرقابل انکار به نظر می رسد و بنابر شواهد فعلی اثرات مفید فیبر غذایی بر حرکت روده به عنوان یک استراتژی مدیریت موثر برای پیشگیری و درمان یبوست است.
تناسب وزن و چاقی شکمی
فیبر غذایی ممکن است کاهش وزن را از طریق کاهش دفعات غذا خوردن و کاهش مصرف غذا تسهیل کند. بر اساس شواهد منتشر شده کنونی، به نظر می رسد فیبر غذایی تنها با بهبودهای جزئی در وزن بدن و تغییرات در ترکیب بدن (از جمله توده چربی) مرتبط است. با این حال، صرف نظر از تغییرات در وزن بدن، مصرف یک رژیم غذایی با فیبر بالا ممکن است به دلیل افزایش خطر متابولیک و قلبی عروقی ناشی از چاقی و مزایای متابولیکی واضح فیبر غذایی( به ویژه برای جمعیت چاق و دارای اضافه وزن)18 که در زیر به آنها اشاره می شود، بسیار با اهمیت باشد.
حساسیت به انسولین و سلامت متابولیک
شواهد زیادی وجود دارد که از ارتباط بین دریافت فیبر غذایی و حساسیت به انسولین حمایت می کند. در یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز که اخیراً بر روی اثرات فیبر غذایی و غلات کامل در مدیریت دیابت انجام شد، ارتباط رژیم غذایی با فیبر بالا با بهبود حساسیت به انسولین و بسیاری از جنبه های دیگر سلامت متابولیک، مانند HbA1C، پروفایل لیپیدی، وزن بدن و پروتئین واکنشی C مشاهده شد. بر اساس شواهد علمی که از مطالعات فعلی بدست می آید، به نظر می رسد فیبر غذایی با بهبود حساسیت به انسولین و وضعیت کلی متابولیک مرتبط است.