Access restrictions were established for this page. If you see this message, you have no access to this page.
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
بسیاری از مطالعات رژیم ها بر اساس میزان کربوهیدرات به شرح زیر تعریف می کند: | بسیاری از مطالعات رژیم ها بر اساس میزان کربوهیدرات به شرح زیر تعریف می کند: | ||
کربوهیدرات بسیار کم (کمتر از 10 درصد کربوهیدرات) یا 20 تا 50 گرم در روز | *کربوهیدرات بسیار کم (کمتر از 10 درصد کربوهیدرات) یا 20 تا 50 گرم در روز | ||
کربوهیدرات کم (کمتر از 26 درصد کربوهیدرات) یا کمتر از 130 گرم در روز | *کربوهیدرات کم (کمتر از 26 درصد کربوهیدرات) یا کمتر از 130 گرم در روز | ||
کربوهیدرات متوسط (26% تا 44%) | *کربوهیدرات متوسط (26% تا 44%) | ||
کربوهیدرات بالا (45٪ یا بیشتر) | *کربوهیدرات بالا (45٪ یا بیشتر) | ||
رویکردهای کم کربوهیدرات عمدتاً از این فرضیه سرچشمه می‌گیرند که کاهش انسولین، هورمونی حیاتی که حالت آنابولیک و ذخیره‌سازی چربی تولید می‌کند، عملکرد قلبی متابولیک را بهبود می‌بخشد و باعث کاهش وزن می‌شود. این رویکرد اخیراً مدل کربوهیدرات-انسولین نامیده شده است. مطالعات نشان داده‌اند که روش‌های کم کربوهیدرات نسبت به سایر روش‌های رژیم غذایی در کاهش وزن سریع برای 6 تا 12 ماه اول برتری دارند. در حالی که رژیم‌های کاهش وزن باعث کمبود کالری می‌شوند، مکانیسم رژیم‌های کم کربوهیدرات همچنان مورد بحث است. هنگام کاهش کربوهیدرات ها از رژیم غذایی، مصرف درشت مغذی های چربی و پروتئین به طور کلی افزایش می یابد تا کاهش کربوهیدرات ها را جبران کند. | رویکردهای کم کربوهیدرات عمدتاً از این فرضیه سرچشمه می‌گیرند که کاهش انسولین، هورمونی حیاتی که حالت آنابولیک و ذخیره‌سازی چربی تولید می‌کند، عملکرد قلبی متابولیک را بهبود می‌بخشد و باعث کاهش وزن می‌شود. این رویکرد اخیراً مدل کربوهیدرات-انسولین نامیده شده است. مطالعات نشان داده‌اند که روش‌های کم کربوهیدرات نسبت به سایر روش‌های رژیم غذایی در کاهش وزن سریع برای 6 تا 12 ماه اول برتری دارند. در حالی که رژیم‌های کاهش وزن باعث کمبود کالری می‌شوند، مکانیسم رژیم‌های کم کربوهیدرات همچنان مورد بحث است. هنگام کاهش کربوهیدرات ها از رژیم غذایی، مصرف درشت مغذی های چربی و پروتئین به طور کلی افزایش می یابد تا کاهش کربوهیدرات ها را جبران کند. | ||
یک فرضیه در مورد اینکه چرا رویکردهای کم کربوهیدرات باعث کاهش وزن سریع در مقایسه با سایر رژیم‌ها می‌شود، این است که چربی‌ها و پروتئین باعث افزایش سیری و کاهش هیپوگلیسمی همزمان می‌شوند. این افزایش در سیری و هیپوگلیسمی بازگشتی کمتر، گرسنگی و مصرف کلی غذا را کاهش می دهد و کمبود کالری ایجاد می کند. فرضیه دیگری ادعا می کند که رژیم های کم کربوهیدرات می توانند سوخت و ساز سوخت و ساز بیشتری نسبت به رژیم های پر کربوهیدرات ایجاد کنند. در مطالعات اخیر، به نظر می رسد که یک مزیت متابولیک تقریباً 200 تا 300 کالری بیشتر سوزانده شده در مقایسه با یک رژیم غذایی پر کربوهیدرات همکالری وجود دارد. با این حال، این نظریه ها همچنان بحث برانگیز هستند. | یک فرضیه در مورد اینکه چرا رویکردهای کم کربوهیدرات باعث کاهش وزن سریع در مقایسه با سایر رژیم‌ها می‌شود، این است که چربی‌ها و پروتئین باعث افزایش سیری و کاهش هیپوگلیسمی همزمان می‌شوند. این افزایش در سیری و هیپوگلیسمی بازگشتی کمتر، گرسنگی و مصرف کلی غذا را کاهش می دهد و کمبود کالری ایجاد می کند. فرضیه دیگری ادعا می کند که رژیم های کم کربوهیدرات می توانند سوخت و ساز سوخت و ساز بیشتری نسبت به رژیم های پر کربوهیدرات ایجاد کنند. در مطالعات اخیر، به نظر می رسد که یک مزیت متابولیک تقریباً 200 تا 300 کالری بیشتر سوزانده شده در مقایسه با یک رژیم غذایی پر کربوهیدرات همکالری وجود دارد. با این حال، این نظریه ها همچنان بحث برانگیز هستند. | ||
===رژیم کتوژنیک === | ===رژیم کتوژنیک === | ||
رژیم کتوژنیک (کتو)، یک نسخه خاص کم کربوهیدرات، شایسته ذکر است. رژیم های کتو کربوهیدرات ها را برای ایجاد کتوز تغذیه ای محدود می کنند و معمولاً کربوهیدرات ها را به 20 تا 50 گرم در روز محدود می کنند. محدود کردن کربوهیدرات ها به کمتر از 50 گرم باعث کاهش گلیکوژن و تولید کتون از بسیج چربی ذخیره شده در بافت چربی می شود. کتوز تغذیه ای اجسام کتونی (استواستات، استون و بتا هیدروکسی بوتیرات) تولید می کند و به عنوان کتون های سرم یا ادرار قابل اندازه گیری است. کتوز تغذیه ای به طور کلی کتون های سرم را از 1 میلی مول در لیتر به 7 میلی مول در لیتر افزایش می دهد اما اسیدوز متابولیک ایجاد نمی کند. طبق تعریف، کتواسیدوز دیابتی شامل اسیدوز متابولیک، هیپرگلیسمی و کتون های سرم (به طور کلی بیش از 20 میلی مول در لیتر) می شود. | رژیم کتوژنیک (کتو)، یک نسخه خاص کم کربوهیدرات، شایسته ذکر است. رژیم های کتو کربوهیدرات ها را برای ایجاد کتوز تغذیه ای محدود می کنند و معمولاً کربوهیدرات ها را به 20 تا 50 گرم در روز محدود می کنند. محدود کردن کربوهیدرات ها به کمتر از 50 گرم باعث کاهش گلیکوژن و تولید کتون از بسیج چربی ذخیره شده در بافت چربی می شود. کتوز تغذیه ای اجسام کتونی (استواستات، استون و بتا هیدروکسی بوتیرات) تولید می کند و به عنوان کتون های سرم یا ادرار قابل اندازه گیری است. کتوز تغذیه ای به طور کلی کتون های سرم را از 1 میلی مول در لیتر به 7 میلی مول در لیتر افزایش می دهد اما اسیدوز متابولیک ایجاد نمی کند. طبق تعریف، کتواسیدوز دیابتی شامل اسیدوز متابولیک، هیپرگلیسمی و کتون های سرم (به طور کلی بیش از 20 میلی مول در لیتر) می شود. | ||