تاثیر فستینگ بر چاقی و دیابت نوع دو
چاقی یک عامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی و دیابت نوع 2 است. با افزایش میزان چاقی، تمرکز زیادی بر مداخلات رژیمی در حال انجام است که رایج ترین آنها رژیم های غذایی با کالری محدود است که کاهش وزن اولیه اما اغلب ناپایدار را به دست می آورند. اخیراً علاقه زیادی به استفاده از فستینگ برای درمان چاقی و دیابت وجود دارد. فستینگ متناوب به دوره های منظم بدون دریافت کالری یا بسیار محدود اشاره دارد. (فستینگ و انواع آن را ببینید). مصرف غذا و کالری در روزهای غیر فستینگ ممکن است به طور آزاد، محدود به یک ترکیب رژیم غذایی خاص، یا با هدف رسیدن به یک کالری دریافتی خاص تا 125 درصد از نیازهای کالری معمولی باشد. فستینگ متناوب را می توان با مصرف نامحدود در صورت عدم فستینگ یا همراه با سایر مداخلات رژیمی و کالری بر اساس مقدار مورد نیاز استفاده کرد.
مطالعات کاهش وزن براساس فستینگ متناوب
در بررسی که بر روی 27 کارآزمایی بالینی ( با 994 شرکت کننده) انجام پذیرفت ، فستینگ متناوب منجر به کاهش وزن متغیر از 0.8٪ تا 13٪ از وزن اولیه بدن گردید. این کاهش وزن بدون توجه به تغییرات در دریافت کالری کلی رخ داد. در 16 مطالعه ی 2 تا 12 هفته ای که BMI را اندازه گیری کردند، BMI به طور متوسط 4.3٪ کاهش یافت و دور کمر در مطالعات طولانی‌تر از 4 هفته ، 3 سانتی‌متر تا 8 سانتی‌متر کاهش یافت. در این بررسی دوازده مطالعه از رژیم‌های غذایی با کالری محدود به‌عنوان مقایسه‌ای با فستینگ متناوب استفاده کردند و کاهش وزن یکسان را در هر دو گروه یافتند. طول مدت مطالعات 8 هفته تا 1 سال بود، با مجموع 1206 شرکت‌کننده (527 نفر تحت فستینگ متناوب ، 572 با استفاده از محدودیت کالری، و 107 گروه شاهد) که کاهش وزن 4.6٪ تا 13.0٪ را نشان دادند. [۱]
بزرگترین مطالعه مقایسه فستینگ متناوب با محدودیت کالری توسط Headland و همکاران در سال 2019 بر روی 244 بزرگسال چاق صورت گرفت[۲]. که میانگین کاهش وزن 4.97 کیلوگرمی را طی 52 هفته در مقابل میانگین کاهش وزن 6.65 کیلوگرمی با رژیم های غذایی با کالری محدود به دست آوردند. در تمامی 11 مقایسه دیگر رژیم غذایی فستینگ متناوب و محدودیت کالری نتایج مشابهی را بین هر دو گروه گزارش دادند. در چندین مورد از این مطالعات، افرادی که در گروه فستینگ متناوب بودند، به همان میزان یا کمتر از کسانی که در گروه محدودکننده کالری بودند، کالری مصرف کردند.
چهار مطالعه فستینگ و محدودیت کالری را در روزهای غیر فستینگ ترکیب کردند و کاهش وزن قابل مقایسه با سایر مطالعات (3.4٪ تا 10.6٪) یافتند. در این مطالعات در طی 8 هفته، فستینگ متناوب همراه با محدود کردن کالری به 30 درصد کمتر از انرژی مورد نیاز محاسبه‌شده ، منجر به کاهش وزن بیشتر در مقایسه با فستینگ متناوب بدون محدودیت کالری به تنهایی شد.
یکی از قابل توجه ترین نکات در زمینه فستینگ متناوب این است که مطالعات زیادی در این زمینه نشان می دهد که بیشتر کاهش وزن ناشی از فستینگ متناوب مربوط به کاهش چربی است[۳] [۴] [۵] [۶] [۷] [۸] . به عنوان مثال یک مطالعه در سال 2011 توسط هاروی و همکاران[۹] نشان داد که 79٪ کاهش وزن به طور خاص به دلیل از دست دادن چربی است.
نتیجه گیری
در حالی که به نظر می رسد فستینگ متناوب با توجه به قابلیت خوبی که در هماهنگ شدن با شیوه زندگی افراد به خصوص افرادی که به شدت درگیر شغل خود هستند, یک استراتژی نسبتاً موفق برای کاهش وزن است، اما اطلاعات کمی در مورد پایداری طولانی مدت و اثرات آن بر سلامتی وجود دارد. همچنین باید در نظر داشت که حتما تحت نظارت متخصص تغذیه و پزشک معالج خود باید اقدام به شروع این رژیم کرد.
منابع
- ↑ Intermittent fasting and weight loss
- ↑ Effect of intermittent compared to continuous energy restriction on weight loss and weight maintenance after 12 months in healthy overweight or obese adults
- ↑ Alternate day fasting and endurance exercise combine to reduce body weight and favorably alter plasma lipids in obese humans
- ↑ A randomized pilot study comparing zero-calorie alternate-day fasting to daily caloric restriction in adults with obesity
- ↑ Effects of alternate day fasting and exercise on cholesterol metabolism in overweight or obese adults: A pilot randomized controlled trial
- ↑ Compensatory mechanisms activated with intermittent energy restriction: A randomized control trial
- ↑ Meal timing during alternate day fasting: Impact on body weight and cardiovascular disease risk in obese adults
- ↑ Effect of Alternate-Day Fasting on Weight Loss, Weight Maintenance, and Cardioprotection Among Metabolically Healthy Obese Adults: A Randomized Clinical Trial
- ↑ The effects of intermittent or continuous energy restriction on weight loss and metabolic disease risk markers: a randomized trial in young overweight women