رابطه استرس و چاقی شکمی

دکتر برگ در اینجا در مورد دلیل واقعی اینکه چرا باسن خود را از دست داده اید و شکم خود را به دست آورده اید صحبت می کند: کورتیزول بالا. کورتیزول بیش از حد می تواند عضله چهارسر ران و گلوتئوس ماکسیموس را تجزیه کند.

اثر کورتیزول بالا بر عضلات باسن و چاقی شکمی

کورتیزول یک هورمون استرس و یک هورمون بقا است. سطح قند شما را برای انرژی سریع در دسترس نگه می دارد. همچنین می‌تواند اسیدهای آمینه را از عضلات چهارسر ران و گلوتئوس ماکسیموس سلب کند تا به گلوکز تبدیل شود. سپس قند با کمک انسولین به چربی تبدیل می شود.

در طول این فرآیند، شما می توانید آتروفی عضلانی ایجاد کنید. آتروفی عضلانی می تواند بسیار شبیه به سلولیت باشد، اما در واقع از دست دادن فیبر عضلانی است.

مهمترین دلایل کورتیزول بالا

• پردنیزون

• یائسگی

• استرس زیاد

• تومور

• قرص های ضد بارداری

• سارکوپنیا

• عدم تحرک

• کمر درد

نظر کارشناس ارشد تغذیه کتونیا

سطوح بالای کورتیزول و استرس مزمن به شدت با چاقی شکمی مرتبط است. چربی شکمی ناشی از استرس، علاوه بر ناخوشایند بودن ظاهری، مقادیر زیادی مولکول های التهابی ترشح می کند که می تواند به دیابت، مقاومت به انسولین و حملات قلبی منجر شود.بنابراین این که چند کیلو اضافی حمل می کنید ممکن است به اندازه محل قرار گرفتن وزن اضافی مهم نباشد. از آنجایی که چربی شکمی نیز تمایل به افزایش سطح کورتیزول دارد، این می تواند منجر به یک چرخه معیوب و ناسالم به خصوص در زنان شود. شکی وجود ندارد که افزایش استرس و/یا کورتیزول می تواند باعث افزایش چربی شکمی و افزایش وزن شود. یک مطالعه روی مردان میانسال سوئدی نشان داد که آنهایی که بالاترین سطح کورتیزول را داشتند، بزرگ‌ترین شکم را نیز داشتند.