وبلاگ

افسانه های چربی – شماره 2

4. در دوران بارداری باید از مصرف غذاهای پرچرب و کلسترول پرهیز کرد

اغلب به زنان باردار گفته می شود که در دوران بارداری از مصرف غذاهای پرچرب و سرشار از کلسترول اجتناب کنند. بسیاری از زنان بنا به همین توصیه گمان می کنند که پیروی از یک رژیم غذایی کم چرب برای سلامتی خود و کودکشان بهترین است.

اما خوردن چربی در دوران بارداری ضروری است! در واقع، نیاز به مواد مغذی محلول در چربی، از جمله ویتامین A و کولین، و همچنین چربی های امگا 3، در دوران بارداری افزایش می یابد.[۱] [۲] [۳] [۴]

علاوه بر این، مغز جنین که عمدتاً از چربی تشکیل شده است، برای رشد مناسب به چربی رژیم غذایی مادر نیاز دارد. دوکوزاهگزانوئیک اسید (DHA)، نوعی اسید چرب متمرکز در ماهی های چرب، نقش مهمی در رشد مغز و بینایی جنین ایفا می کند و سطوح پایین DHA خون مادر ممکن است منجر به اختلال در رشد عصبی در جنین شود [۵] [۶]

برخی از غذاهای غنی از چربی نیز فوق‌العاده مغذی هستند و مواد مغذی حیاتی برای سلامت مادر و جنین را فراهم می‌کنند که یافتن آنها در سایر غذاها سخت است. به عنوان مثال، زرده تخم مرغ به ویژه سرشار از کولین است، یک ماده مغذی حیاتی برای رشد مغز و بینایی جنین. علاوه بر این، محصولات لبنی پرچرب منبع عالی کلسیم و ویتامین K2 هستند که هر دو برای رشد اسکلتی ضروری هستند.[۷] [۸]

5. خوردن چربی خطر دیابت را افزایش می دهد

بسیاری از الگوهای غذایی توصیه شده برای درمان دیابت نوع ۲ و بارداری کم چربی هستند. این به دلیل این تصور غلط است که مصرف چربی در رژیم غذایی ممکن است خطر دیابت را افزایش دهد. اگرچه مصرف برخی از غذاهای غنی از چربی، مانند چربی ترانس، محصولات سرخ شده چرب، و فست فود، واقعاً می تواند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد، اما در تحقیقات نشان داده است که سایر غذاهای پرچرب ممکن است از بدن در برابر ایجاد این بیماری محافظت کنند. [۹]

به عنوان مثال، ماهی های چرب، لبنیات پرچرب، آووکادو، روغن زیتون و آجیل ها، غذاهای پرچربی هستند که همگی نشان داده اند که سطح قند خون و انسولین را بهبود می بخشند و به طور بالقوه بدن را در برابر ابتلا به دیابت محافظت می کنند.[۱۰] [۱۱] [۱۲] [۱۳] [۱۴]

در حالی که برخی شواهد نشان می دهد که مصرف بیشتر چربی های اشباع شده ممکن است خطر دیابت را افزایش دهد، مطالعات جدیدتر هیچ ارتباط قابل توجهی میان این دو فاکتور پیدا نکرده اند. به عنوان مثال، در مطالعه ای در سال ۲۰۱۹ روی ۲۱۳۹ نفر هیچ ارتباطی بین مصرف چربی حیوانی و گیاهی یا چربی کل و خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ پیدا نشده است.[۱۵]

مهمترین عامل در کاهش خطر دیابت، کیفیت کلی رژیم غذایی شماست، نه تجزیه درشت مغذی های دریافتی شما.

6. مارگارین و روغن های غنی از امگا 6 سالم تر هستند

اغلب تصور می شود که مصرف محصولات مبتنی بر روغن نباتی مانند مارگارین و روغن کانولا به جای چربی های حیوانی برای سلامتی بهتر است. با این حال، بر اساس نتایج تحقیقات اخیر، احتمالا چنین نیست. مارگارین و برخی روغن های گیاهی، از جمله روغن کانولا و سویا، سرشار از چربی های امگا ۶ هستند. اگرچه هر دو چربی امگا ۶ و امگا ۳ برای سلامتی مورد نیاز هستند، اما رژیم های امروزی تمایل دارند که چربی های امگا ۶ بسیار زیاد و امگا ۳ بسیار کم داشته باشند. این عدم تعادل بین مصرف چربی امگا ۶ و امگا ۳ با افزایش التهاب و ایجاد شرایط نامطلوب سلامتی مرتبط است.

در واقع، نسبت بالاتر امگا ۶ به امگا ۳ با شرایط سلامتی مانند اختلالات خلقی، چاقی، مقاومت به انسولین، افزایش عوامل خطر بیماری قلبی و زوال ذهنی مرتبط است.[۱۶] [۱۷] [۱۸] [۱۹]

7. همه افراد به کلسترول رژیم غذایی یکسان پاسخ می دهند

اگرچه برخی از عوامل ژنتیکی و متابولیکی ممکن است پیروی از رژیم غذایی با چربی اشباع و کلسترول کمتر را تضمین کند، اما برای اکثر مردم، چربی های اشباع شده و غذاهای غنی از کلسترول را می توان به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی سالم گنجاند. حدود دو سوم از افراد، به مقادیر زیاد کلسترول رژیم غذایی پاسخی حداقلی و حتی بدون پاسخ دارند و به عنوان جبران کننده یا کم پاسخ دهنده شناخته می شوند. از طرف دیگر، درصد کمی از افراد به علت اینکه به کلسترول رژیم غذایی حساس هستتند، بیش از حد پاسخ‌دهنده یا غیر جبران‌کننده در نظر گرفته می‌شوند. این افراد و پس از خوردن غذاهای غنی از کلسترول، افزایش کلسترول بسیار بیشتری در خون را تجربه می‌کنند.[۲۴]

با این حال، تحقیقات نشان می دهد که، حتی در افرادی که بیش از حد به کلسترول پاسخ می دهند، نسبت LDL به HDL پس از مصرف کلسترول حفظ می شود، به این معنی که بعید است کلسترول رژیم غذایی که منجر به تغییراتی در سطح چربی خون شود که خطر پیشرفت بیماری قلبی را افزایش دهد. در واقع اگر کلسترول تولید شده در بدن که به دلیل برخی از عوامل از جمله الگوهای غذایی ناسالم، بیش از اندازه تولید شود، نقش مخرب آن بسیار مهم تر و موثرتر از کلسترول رژیم غذایی می باشد.[۲۵] [۲۶] [۲۷] [۲۸]

علت چیست؟

به دلیل سازگاری هایی که در بدن اتفاق می افتد: از جمله بهبود مسیرهای حذف کلسترول خاص، برای دفع کلسترول اضافی و حفظ سطوح سالم چربی خون.

با این حال، در برخی از تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به کلسترول خونی خانوادگی، یک اختلال ژنتیکی که ممکن است خطر بیماری قلبی را افزایش دهد، ظرفیت کاهش کلسترول اضافی را از بدن دارند.[۲۹]

همانطور که می بینید، پاسخ به کلسترول رژیم غذایی فردی است و می تواند تحت تأثیر عوامل زیادی، به ویژه ژنتیک باشد. اگر در مورد توانایی خود در تحمل کلسترول غذایی و اینکه چگونه ممکن است بر سلامت شما تأثیر بگذارد دچار تردید هستید، بهتر است با یک متخصص تغذیه صحبت کنید.

[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3046737/

[2] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6413112/

[3] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4171878/

[4] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6722688/

[5] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5986409/

[6] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6567027/

[7] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6566660/

[8] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5998353/

[9] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6244743/

[10] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC6220814/

[11] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28606215/

[12] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3545982/